Dauw en meeldauw, lessenaar en kopkas, tissie en eenpitter, korrel en krent. Zo lekker als Westlandse druiven zijn, zo mooi kun je de druiventaal vinden. Vanaf februari 2020 maak ik de rubriek Barre Praat, over de streektaal van Delfland. Bij de afleveringen die ik schreef over druiventaal viel me op dat deze er bij Van Dale nogal bekaaid vanaf komt. Sommige woorden ontbreken, andere krijgen een omschrijving die beter kan of moet.
Deze ervaring vormde de aanleiding om dit boek samen te gaan stellen. H.T.
